Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011

Ανάρτηση γνωριμίας

Δημιούργησα αυτό το blog καθαρά για προσωπική χρήση δική μου και πιθανά κάποιων φίλων. Ο σκοπός είναι η σταδιακή καταγραφή της ενασχόλησής μου με την ανατροφή πουλερικών.
Επίσης ήθελα να μαζέψω σε ένα χώρο,όλα τα σκόρπια βιντεάκια που έχω ανεβάσει στο youtube και τι καλύτερο από ένα μπλογκ;
Αν κάποιος μου έλεγε πριν λίγα χρόνια,ότι θα έρθει κάποια στιγμή που θα έχω δικές μου κότες σίγουρα θα τον έπαιρνα για τρελλό.Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή :

Μάρτιος 2010

Είμαι ο Πάνος,μπήκα στα πρώτα -ηντα,μένω στην Αντιμάχεια της Κω,έχω αποφασίσει να χάσω κιλά (παιδιόθεν αγωνίζομαι μάταια) και ψάχνω να βρω τρόπους να σηκωθώ από τον υπολογιστή.Αγοράζω διάδρομο,ξεκινάω να πηγαίνω με τα πόδια στη δουλειά (2,5χλμ) αλλά κάτι μου έλειπε ακόμα.
Τότε ήταν που μου έδωσε την ιδέα ο φίλος μου ο Οδυσσέας.Εντελώς τυχαία,όπως γίνεται συνήθως,πάνω στην κουβέντα μου λέει :

- Αν είχα το χώρο που έχεις εσύ,θα έβαζα 50 κότες και θα εξασφάλιζα τα αβγά και το κρέας της χρονιάς.Όμως δεν έχω και τη βολεύω αγοράζοντας λίγες-λίγες.

Αυτό ήτανε !!! Άναψε το αλάρμ και άντε να το σβήσεις.Γενικά είμαι άτομο που αν μου μπει κάτι στο μυαλό πρέπει να το κάνω οπωσδήποτε.

- Και πού τις βρίσκεις τις κότες ;

- Περνάει κάθε μήνα ο «Έμπορος με το Ντάτσουν» φορτηγό και αν χρειάζομαι αγοράζω.
Νομίζω ότι έγινε κατανοητό τι εννοώ με το χαρακτηρισμό στα εισαγωγικά...

- «Όταν ξαναπεράσει να με ειδοποιήσεις να πάρω κι εγώ»

Ας μην μπω σε λεπτομέρειες αναφορικά με το τι ακριβώς επακολούθησε όταν ανακοίνωσα την απόφασή μου να δημιουργήσω κοτέτσι στη γυναίκα μου.
Για να πάρετε μια ιδέα,θα σας πω όυι έγινε κάτι σαν τη μάχη των Θερμοπυλών,μόνο που η σύζυγος ήταν σε ρόλο Λεωνίδα και μου έδωσε το παρακάτω τελεσίγραφο :

- «Από μένα μη ζητήσεις το παραμικρό.Δε θα περάσω ούτε στα 100 μέτρα»
Φυσικά δεν πτοήθηκα καθόλου.Είπαμε άλλωστε ότι το αλάρμ είχε ήδη ενεργοποιηθεί.

Απρίλιος 2010

Επειδή όταν σφηνωθεί μια ιδέα στο κεφάλι μου το μυαλό δουλεύει στα κόκκινα,σκέφτηκα πέρα από το φίλο μου τον Οδυσσέα,να ενεργοποιήσω και άλλο κόσμο,έτσι ώστε όταν έρθει ο «Κοτοπουλάς με το Ντάτσουν» να ειδοποιηθώ στα σίγουρα.Μάλιστα είχα γνωρίσει ένα τέτοιο έμπορο στο εστιατόριο του «Σερίφη» πριν από λίγο καιρό.Η ταβέρνα του «Σερίφη» που βρίσκεται στο χωριό Πλατάνι της Κω ή Κερμεντές στα τούρκικα μπορεί να μην ενδείκνυται για δίαιτες,κάνει όμως κάτι μεζεδάκια φανταστικά.Στο θέμα μας όμως:

Πήγα λοιπόν στην ταβέρνα και έριξα σύρμα να ειδοποιηθώ μόλις εμφανιστεί ο εν λόγω πελάτης.Εκεί πληροφορήθηκα ότι από αυτόν αγοράζει κότες και ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας και οικογενειακός φίλος.Τι θα πει αν έκατσα να φάω ; Ε...μια και βρέθηκα εκεί,24χλμ μακριά από το σπίτι μου,έχει και μεζεδάκια πειρασμούς όπως προανέφερα...το'κανα το ψυχικό.

Είχα προαποφασίσει πού θα βάλω τις κότες.Σαν γνήσιος Έλληνας,οργάνωση μηδέν,λέω θα τις βάλω εδώ και στην πορεία βλέποντας και κάνοντας.

Μια βδομάδα μετά το Άγιο Πάσχα,του Θωμά συγκεκριμένα,ο έμπορος με πήρε τηλέφωνο και μου είπε πως ήταν στην περιοχή μου.

Ήρθε λοιπόν στο κτήμα,του έδειξα πού θέλω να βάλω τις κότες και ρώτησα για τις τιμές,όντας εντελώς ανίδεος και εύκολο θύμα.Για να πω την αμαρτία μου πάντως ούτε που με ένοιαζε.Εγώ αν θέλω κάτι δε λογαριάζω τίποτα.Πρώτα θα το αποκτήσω και μετά θα κάνω έρευνα αγοράς.

- Επειδής είσαι αρχάριος θα σου δώσω μεγαλωμένα πουλάκια για να μη σου ψοφήσουνε με 5€ το καθένα.
Επηρεασμένος από το φίλο μου τον Οδυσσέα που μου εκθείαζε το κρέας του κόκκορα,ζήτησα 8 κοκκόρια και μόνο 2 κότες,σύνολο 10,δηλαδή ένα 50ρικο.Γλυτώνεις όμως έτσι εύκολα από δαύτους ;
- Φίλε πάρε και μερικές μεγάλες κότες να σου κάνουνε κανένα αβγουλάκι,γιατί τα μικρά θέλουνε 5 μήνες να αποδώσουνε και θα βαρεθείς.
Ατράνταχτο το επιχείρημα.Παίρνω λοιπόν και 5 κότες προς 20 η καθεμία,το φτάσαμε το 150ρι και το χόμπι ξέφυγε από τον πρϋπολογισμό.Μήπως όμως ήταν η πρώτη φορά ή η τελευταία ;Αργότερα ανακάλυψα πως μου τον έπιασε κανονικά ο γύφτος,όμως μήπως αυτή δεν είναι η φύση τους;
- Φίλε αυτές τις μπαταρίες τις θέλεις ; Αυτά τα λάστιχα ;
- Άντε μεγάλε καλά σου ήτανε.Πάρε τα λεφτά και άδειαζέ μου τη γωνιά.Αν σε χρειαστώ θα σε πάρω εγώ.
Με αυτό το διάλογο ολοκληρώθηκε η συναλλαγή μας.Ο «έμπορος» πήρε το Ντάτσουν κι έφυγε,ενώ εγώ έμεινα πίσω παρέα με 15 πουλερικά.5 μεγάλες κότες και 10 πουλάκια.
Ήταν 11 Απριλίου του 2010

Και κάπου εδώ ολοκληρώνεται η πρώτη Ανάρτηση αυτού του ιστολογίου