Ερασιτέχνης Καλλιεργητής

Όσο σχέση έχει η Τζούλια με το Άγιον Όρος,άλλο τόσο είχα κι εγώ σχέση με τη γη και τις καλλιέργειες.Ο αόριστος του ρήματος «έχω» δεν χρησιμοποιήθηκε τυχαία και αυτό θα γίνει αντιληπτό στην εξέλιξη των αναρτήσεων.

2010

Πέρασαν πέντε (5) χρόνια,ναι σωστά διαβάσατε ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ζωής στην εξοχή και εγώ συνέχιζα πεισματικά να έχω τις συνήθειες του αστού,αρνούμενος να ασχοληθώ με τη γη και την καλλιέργεια.Και μόνο η σκέψη ότι θα έπρεπε να σκάβω,να φυτεύω και να ποτίζω μου έφερνε ανατριχίλα.

Έπρεπε να περάσουν ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ (το γράφω και το ξαναγράφω)για να ξεκινήσω δειλά δειλά να ασχολούμαι με τις καλλιέργειες και σιγά σιγά να ανακαλύψω τη μαγεία της σποράς,της μεταφύτευσης και της συγκομιδής.

Όλα ξεκίνησαν τον Ιούνιο του 2010 όταν και αποφάσισα να βάλω μερικά λαχανικά,όντας εντελώς άσχετος με τις εποχές.

To ξεκίνημα έγινε σε ένα πολύ μικρό χώρο,τον οποίο καθάρισα από τα αγριόχορτα και εντελώς εκτός εποχής έσπειρα καρπούζια και κολοκύθια.

Τελικά αν και εντελώς εκτός εποχής είχα κάποια αποτελέσματα.

Από όλα τα παραπάνω,τα μόνα που κατάφερα να φέρω προς κατανάλωση ήταν 2 καρπούζια (πεντάγλυκα πάντως) και λίγα κολοκυθάκια.

Δυστυχώς όπως έγραψα παραπάνω,η φύτευση έγινε χωρίς τον παραμικρό προγραμματισμό και τα περισσότερα λαχανικά έγιναν βορά των αγριοκούνελων,γεγονός που μου έκοψε τον ενθουσιασμό. 

Είναι πολύ σπαστικό να βλέπεις καθημερινά τα καρπουζάκια να μεγαλώνουν και να πηγαίνεις ένα πρωί και να βρίσκεις τις καρπουζιές φαγωμένες.Κάπως έτσι κύλησε η πρώτη χρονιά.

2011

Συνεχίζεται στην επόμενη ανάρτηση.....

2011 - 2012

Αυτό είναι το νέο μου κοτέτσι.Σκέτη μεζονέτα με όλα τα κομφόρ.Όλα;Χμ στις φωλιές υστερεί αλλά όχι για πολύ.Σύντομα θα τους φτιάξω πολυτελή καταλύματα (xε xε).

«Δράστης» της κατασκευής ο φίλος Βασίλης που με εξέπληξε με τις κατασκευαστικές του ικανότητες και δυνατότητες.Το κοτέτσι φτιάχτηκε από ανακυκλώσιμα υλικά και το μόνο που πλήρωσα ήταν το κόντρα πλακέ θαλάσσης για την οροφή (75€ όχι και λίγα).

Ορίστε και το νέο ρόστερ μαζί με το προπονητικό κέντρο σε φωτογραφίες

Η αβγοπαραγωγή έχει αυξηθεί σημαντικά,ενώ από το Πάσχα και μετά πρέπει να βρω πελάτες να πουλάω.Εδώ ο σημερινός απολογισμός και μέχρι το απόγευμα μπορεί να προκύψουν κι άλλα...

Επίσης αλήθεια είναι πως τα χωριάτικα κοτόπουλα δεν μπορούν να συναγωνιστούν σε κρέας τα Μεγαρίτικα.

Εξαίρεση στον κανόνα αποτέλεσε ο «Γολιάθ» που πιθανόν κρατούσε από τον «Κibro» μια και κάποια από τα αβγά που μπήκαν στην κλωσομηχανή ήταν δικά μου.

Το άσχημο για την ώρα είναι πως η σύζυγος απεχθάνεται τα αλανιάρικα πουλερικά,με αποτέλεσμα να υπάρξουν δυο ανεπιτυχείς προσπάθειες μαγειρέματος,προς όφελος των γάτων μας που τα τίμησαν δεόντως.Σιγά μη τα άφηναν....

Περίπου μέσα Ιουλίου η μαύρη μου κλώσα έβγαλε 12 πουλάκια από αβγά δικά της αλλά και κάποια άλλα που πρόσθεσα έγώ. Στη συνέχεια έκανα ένα ταξίδι Θεσ/νικη,πέρασα από Πάρο και όταν γύρισα βρήκα μερικά ακόμα πουλάκια,από μια άλλη κλώσα αλανιάρα.Στα παρακάτω βιντεάκια δείχνω τα πρώτα πουλάκια,που είναι ήδη 30 ημερών,αλλά και τα επόμενα.

Με σημαντική αβγοπαραγωγή και την ανατροφή των νεοσσών κύλησε το υπόλοιπο της χρονιάς αυτής.Εκεί ήταν που κατάλαβα πως είχα περάσει στην αντίπερα όχθη που ήταν ο υπερπληθυσμός.....

2012

Το πλεονέκτημα που έχουν οι χωριάτικες κότες είναι το γεγονός ότι κλωσάν. Κότες και κοκόρια σφάχτηκαν άπαντα και άφησα μόνο την παρακάτω εικονιζόμενη κλώσα με τα 12 (από 14) πουλάκια που επέζησαν.Μαζί της άφησα ακόμα δυο κλώσες και 2 πιο μεγάλα πουλάκια (γεννημένα το Μάρτη),ένα κοκοράκι και μια κοτούλα.Εξακολουθώ πάντως να μην είμαι ικανοποιημένος από τις διαστάσεις τους και σκέφτομαι στο τέλος του χρόνου να τα σφάξω όλα και να κάνω restart.

Για την ιστορία να αναφέρω πως τα σφαγιασθέντα πουλερικά εδόθησαν άπαντα σε φίλο χασάπη και έγιναν ανταλλαγή με διάφορα κρεατικά ίσης χρηματικής αξίας,με δεδομένη,όπως πολλάκις ανέφερα την αρνητικότητα της συζύγου να τα μαγειρέψει,κάτι που όμως θα διορθωθεί στη συνέχεια.

Συνολικά έχω 17 πουλερικά,με δυσαναλογία όμως στο φύλλο 11 κοκόρια και μόλις 6 κότες!!! Σερνικοβότανο είχε φαίνεται η κλώσα. Μετά τις γιορτές θα γραφτεί ο Επίλογος στο κοτέτσι αυτό.

Σε πρώτη φάση δόθηκαν 8 κοκόρια σε ένα χασάπη,μια και ο φίλος είχε κλείσει το μαγαζί του.

Ο νέος χασάπης,αν και πήγα συστημένος,δεν με ικανοποίησε με την ανταλλαγή που μου έκανε.

Εκεί ακριβώς η σύζυγος ήταν που αποφάσισε να προβεί στη λεπτομερή εκμάθηση του μαγειρέματος των αλανιάρικων πουλερικών και τα αποτελέσματα ήταν πραγματικά κ-α-τ-α-π-λ-η-κ-τ-ι-κ-α !!!

Τα παιδιά ξετρελάθηκαν με τη γεύση του κοκκινιστού κόκορα και της σούπας οπότε αποφασίσαμε να σφάξουμε τα υπόλοιπα πουλερικά και να τα βάλουμε στον καταψύκτη για πάρτη μας.

Πολύ καλύτερα από το να μας τα παίρνει μπιρ μπαρά ο κάθε χασάπης.

Λεπτομέρεια : Η σύζυγος μπορεί να τα μαγειρεύει θεσπέσια,εξακολουθεί όμως να μην τα τρώει η ίδια.Τι να γίνει; Κανείς δεν είναι τέλειος.

ΥΓ. Γράφω στην αρχή της ανάρτησης πως το κοτέτσι πάσχει από φωλιές.Όχι πλέον αφού λίγο πριν εξολοθρευτούν οι κότες αγόρασα ειδική φωλιά που «κλέβει» το αβγό και έτσι δεν υπάρχουν απώλειες από καρακάξες,φίδια,ακόμα και τις ίδιες τις κότες.

φωτογραφία αργότερα