Όσο σχέση έχει η Τζούλια με το Άγιον Όρος,άλλο τόσο είχα κι εγώ σχέση με τη γη και τις καλλιέργειες.Ο αόριστος του ρήματος «έχω» δεν χρησιμοποιήθηκε τυχαία και αυτό θα γίνει αντιληπτό στην εξέλιξη των αναρτήσεων.
2010
Πέρασαν πέντε (5) χρόνια,ναι σωστά διαβάσατε ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ζωής στην εξοχή και εγώ συνέχιζα πεισματικά να έχω τις συνήθειες του αστού,αρνούμενος να ασχοληθώ με τη γη και την καλλιέργεια.Και μόνο η σκέψη ότι θα έπρεπε να σκάβω,να φυτεύω και να ποτίζω μου έφερνε ανατριχίλα.
To ξεκίνημα έγινε σε ένα πολύ μικρό χώρο,τον οποίο καθάρισα από τα αγριόχορτα και εντελώς εκτός εποχής έσπειρα καρπούζια και κολοκύθια.
Έπρεπε να περάσουν ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ (το γράφω και το ξαναγράφω)για να ξεκινήσω δειλά δειλά να ασχολούμαι με τις καλλιέργειες και σιγά σιγά να ανακαλύψω τη μαγεία της σποράς,της μεταφύτευσης και της συγκομιδής.
Όλα ξεκίνησαν τον Ιούνιο του 2010 όταν και αποφάσισα να βάλω μερικά λαχανικά,όντας εντελώς άσχετος με τις εποχές.
To ξεκίνημα έγινε σε ένα πολύ μικρό χώρο,τον οποίο καθάρισα από τα αγριόχορτα και εντελώς εκτός εποχής έσπειρα καρπούζια και κολοκύθια.
Τελικά αν και εντελώς εκτός εποχής είχα κάποια αποτελέσματα.
Από όλα τα παραπάνω,τα μόνα που κατάφερα να φέρω προς κατανάλωση ήταν 2 καρπούζια (πεντάγλυκα πάντως) και λίγα κολοκυθάκια.
Δυστυχώς όπως έγραψα παραπάνω,η φύτευση έγινε χωρίς τον παραμικρό προγραμματισμό και τα περισσότερα λαχανικά έγιναν βορά των αγριοκούνελων,γεγονός που μου έκοψε τον ενθουσιασμό.
Είναι πολύ σπαστικό να βλέπεις καθημερινά τα καρπουζάκια να μεγαλώνουν και να πηγαίνεις ένα πρωί και να βρίσκεις τις καρπουζιές φαγωμένες.Κάπως έτσι κύλησε η πρώτη χρονιά.
2011
Συνεχίζεται στην επόμενη ανάρτηση.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου